Üçüncü dersin bitiminde Tevfik’in dedesi geldi. Tevfik “Aaaa, Tevfik dedem gelmiş,” diyerek dedesine doğru koşunca bir şaşkınlık yaşadım önce. Sonra öğremdim ki, meğerse Tevfik dedesinin adını taşıyormuş.
Dede Tevfik, torun Tevfik’i berbere götürmek istiyordu. Son günlerde saçlarındaki kabartıyı ben de farkediyordum, “Olur,” dedim, “matematik dersimiz var şimdi ama, onikide gel al.”
Dede Tevfik düşündü biraz, kafasını olmaz dercesine hafifçe arkaya doğru salladı:
“Ben en iyisi saat birde alayım o zaman.”
Üsteledim:
“Farketmez ama onikide alabilirsin.”
Dede Tevfik gülümsedi:
“Yok hocam birde alayım ben, gayri meşru işlere falan dalarım şimdi beklerken.”
Anlamamşıtım, arka arkaya sorularımı sıraladım:
“Gayrı meşru işler mi? O da ne? Ne işler çeviriyorsun sen Dede Tevfik ?”
Dede Tevfik ağzını çarpıtarak hınzırca gülüşle bana baktı:
“Oyuna moyuna dalar unuturum hocam ben neme lazım.”
Döndü, kahvehanenin yolunu tuttu. Ben de arkasından kahkaha atarak bakakaldım.
04.03.2024, Perşembe, Gülyalı Merkez İlkokulu, 1/A Sınıfı