Resim yapıyorlardı. Eylül masama geldi.
“Poyraz’ın adını buraya yazabilir misin?”
Ayna gibi bir şey çizmişti. Ne olduğunu sordum, anlattı, ama pe anlayamadım. Uzatmadım “Poyraz kendi yazsın,” dedim. Tereddüt edtti bir an.
“Yazabilir mi ki?”
Poyraz’ı, daha önce yaptığımız çizgi çalışmalarında kağıdına ismini yazarken görmüştüm. “Yazsın da göe,” dedim, Poyraz’ı çağırdım.
Poyraz adını Eylül’ün istediği yere yazdı. Eylül gevrek gevrek gülerek yazıyı gösterdi.
“Po’yu ters yazdı.”
“P” harfini kastediyordu, yönü tersti çünkü.
Poyraz yazıyı bizim tersten göreceğimiz şekilde yazıyordu. Eylül keyifle güldü yine, küçük “r” harfini işaret etti.
“Topuklu ayakkabı gibi oldu.”
Çünkü Poyraz küçük “r” harfinin çizgisini de biraz uzun çekmişti. Tam o esnada kapı vuruldu, içeriye müdürle birlikte dört kişi girdi. Hoşladıktan nsonra kendilerini tanıttılar. Gençlik spor ilçe müdürü ve antrenörlermiş. Bayan hoca kendini tanıttı, atletizm hocası olduğunu söyledi. Çocuklar atletizmin ne olduğunu anlamayarak boş boş bakınca “Koşma, atlama, zıplama gibi şeyler,” diye açıkladı.
Masamın başında merakla onu dinleyen Poyraz söz hakkı aldı.
“Ben akşamleyin evde koltuktan koltuğa atlama, zıplama yapıyorum.”
Bayan hoca lafı gediğine koydu.
“Hah işte, sen evde atlayıp zıplama diye biz kurs açıyoruz. Gel bizimle atla.”
26.09.2023, Salı, 1/A Sınıfı, Gülyalı Merkez İlkokulu, Gülyalı, Ordu.