Dağıtımların kısa tarihçeleri ile ilgili yazı dizimizin (1,2)bu bölümünde Manjaro’nun kısa tarihçesini konu ediniyoruz.
Temel olarak Arch Linux’a dayanan Manjaro Linux, Linux kullanıcıları için tasarlanmış masaüstü odaklı ve kullanıcı dostu bir Linux dağıtımıdır.
Manjaro yuvarlanan sürüm modelini benimsemiştir. Tamamen amamen açık kaynaklıdırr ve ücretsiz olarak indirilebilir. Oyun ve uygulama geliştirmede, evde veya ofiste temel masaüstü görevleri için kullanılabilecek çok yönlü bir dağıtımdır. Kurulumu kolaydır ve kullanıma hazır temel uygulamalar sunar.
Bu yazıda, Manjaro’nun ilk sürümünden şu anda bulunduğu yere yaptığı yolculuğu keşfe çıkıyoruz.
Manjaro Linux’un Tarihçesi
Manjaro Linux ilk olarak 10 Temmuz 2011’de piyasaya sürüldü. İlk sürüm, 0.1 numaralı sürümdü.
Bir yıldan biraz daha uzun bir süre sonra, Ağustos 2012’de, Kernel 3.4.9 çekirdeğinden güç alan, Xfce ve KDE Plasma masaüstü ortamlarıyla sürüm 0.8 yayınlandı.
2013 yılı boyunca, Manjaro Beta aşamasındaydı. (Manjaro Askella 3.4.59 LTS) Bu aşamada onu eksiksiz bir sistem haline getirecek kilit unsurlar dahil edildi. Bunlara bir GUI yükleyici, Xfce için Pamac ve OpenBox sürümü için Octopi gibi ön uç yükleyicilere sahip bir Pacman paket yöneticisi dahildir.
Sadece bunlar değil, çeşitli donanım bileşenlerinin yanı sıra video sürücülerinin tanımlanması ve algılanması için Manjaro Donanım Algılaması, kullanıcı yönetimi, çekirdek yönetimi ve sürücülerin yönetimi gibi bir dizi ayar sunan Manjaro Ayarları Yöneticisi gibi başka önemli uygulamalar da vardı elbette.
2014 yılında sisteme, geliştirilmiş UEFI desteği, dosya sistemi işleme ve algılama ile LVM ve LUKS şifreleme desteği dahil edildi.
Ağustos 2015’in sonunda, Manjaro geliştiricileri Majaro isimlendirmesinde değişiklikler yaptılar ve rakamlar yerine ay ve yıl isimlendirmelerine geçtiler.
Bunun uygulanması Ağustos 2015’te piyasaya sürülen Manjaro Bellatrix (sürüm 15.09) ile oldu. Bunu Aralık 2015’te yeni bir Calamares yükleyicisi ve güncellenmiş paketlerle piyasaya sürülen Capella (sürüm 15.12) izledi.
2017 yılında, GNOME masaüstü ortamına sahip ilk Manjaro sürümü (sürüm 17.0) kullanıma sunuldu. Aynı yılın Eylül ayında, azalan popülaritesi nedeniyle, i686 mimarisine verilen destek kesildi.
Eylül 2019’da Manjaro GmbH & Co. KG şirketi kuruldu.
2020’de yükseltme sırasında ZFS dosya sistemine destek ve AUR (Arch User Repository) paketleri oluşturma başladı.
Manjaro’nun en son sürümü, kod adı Ruah olan Manjaro 21.3’tür.
Manjaro Depoları
Manjaro Linux üç depo kullanır:
Kararlı: Geliştirme ekibi tarafından kararlı olarak kabul edilen paketleri içerir.
Kararsız: Bu, en son Arch Linux paketlerini içerir. Depo, Arch sürümleriyle günde birkaç kez senkronize edilir.
Test: Kararsız depodan gelen paketler test deposuna aktarılır ve ardından kararlı depoya alınmadan önce kapsamlı bir şekilde test edilir.
Bitirirken...
Manjaro Linux’un tarihine kısaca bir göz attık ve Manjaro’nun başlangıcından bu yana ne kadar yol kat ettiğine dair fikir vermeye çalıştık.